Elden Ring pochłonął nas bez końca. Oto Gra Single Player Roku

Japońskie studio From Software jak mało kto potrafi zadbać o to, byśmy podczas gry czuli się nie tylko zabawiani, ale także... wyrywali sobie włosy ze złości. Elden Ring to kolejny po udanej serii Dark Souls i Bloodborne, mocny zawodnik, który nieprędko zejdzie ze sceny. A może nawet nigdy, i przejmie od Dark Souls tytuł najlepszej gry w historii, bowiem taką nagrodę otrzymali twórcy gier soulsike podczas Golden Joystick Awards.

Elden Ring to kolejne arcydzieło studia From Software. I niewielu krytyków ma co do tego wątpliwości. Pierwsi recenzenci gry dali jej maksymalną notę. Wszystkie największe serwisy gamingowe świata kreowały tę samą narrację. Elden Ring to złoto w postaci czystej, i nikt nie powinien mieć tu wątpliwości. Kolejne recenzje były niewiele gorsze. Nie było jednak w nich żadnego poważnego zarzutu, no może poza jednym - brak opcji dostosowania gry na potrzeby osób z niepełnosprawnościami.

Finalnie nota zebrana przez Elden Ring wedle Metacritic wynosi 94 dla wersji na PC i 96 w przypadku Xbox Series X i PlayStation 5. Co wpłynęło na tak wielki sukces Elden Ring? Po części marka i świat wykreowany już wcześniej w Dark Souls, którego twórcą jest Hidetaka Miyazaki. Po części to klimat, o który zadbali scenarzyści takiego pokroju, jak George R. R. Martin. Ale ostatecznie, to dobrze zaprojektowany, piękny otwarty świat, dbałość o szczegóły ale też skupienie na opinii fanów serii.

Nie mogło być więc inaczej. Elden Ring jest także naszym zwycięzcą. Chociaż 2022 rok zaowocował w wielu świetnych produkcjach, to gra studia FromSoftware miała od początku przewagę nad wszystkimi. To coś w rodzaju zwieńczenia wcześniejszych osiągnięć firmy. Elden Ring wyciąga wszystko, co najlepsze z Dark Souls, dorzuca do tego garść pełną świeżości, elementów RPG akcji, a całość spinają rozwinięte mechaniki walki i dopracowana kraina "Ziem Pomiędzy".

5 najważniejszych cech Elden Ring

Klimat nie z tej ziemi, bo bardziej z piekła. Ciężko właściwie porównać "Ziemie Pomiędzy" do czegokolwiek znanego w głównym nurcie. Świat Elden Ring to kraina bogata w trawiaste równiny, jaskinie, bagna, gigantyczne zamki, a po środku wyrasta gigantyczne, wielkie jak góra świecące drzewo zwane "Erdtree". Nie tylko kraina jest tu nietypowa i przepiękna, podczas naszej podróży spotkamy tu wiele potworności które zmiotą nas jednym, czy dwoma uderzeniami.

Gra jest pełna "głównych bossów", ale też tych pomniejszych. Nie należy tu ignorować żadnego przeciwnika. Każdy z nich może nam napsuć krwi. To właśnie ten klimat soulslike sprawia, że Elden Ring jest tak niezwykłą produkcją. Każdy z przeciwników ma inny schemat ataków, może zaatakować szybciej, wolniej, mocniej, słabiej... Pokonanie nawet najsłabszego bossa może zająć naprawdę długo.

W naszych rękach nasza moc. Możliwość rozwijania postaci jest gigantyczna, a od początku powinniśmy doskonale wiedzieć, którędy droga. Stworzenie doskonałego "builda" może zająć nam tygodnie, a może nawet miesiące. Na początku gry wybieramy jedną z 10 klas. W "Ziemiach Pomiędzy" znajdziemy 308 broni, mnóstwo zaklęć, czarów, umiejętności. Jest tego naprawdę sporo, a na pierwszy rzut oka wszystko wygląda niezrozumiale.

Zagadkowość - dokąd iść, jakich statystyk poszukiwać, którą klasę wybrać. Z jakim bossem walczyć, a który jest jeszcze zbyt silny? W tej grze tak naprawdę nic nie wiadomo. Nikt nie pokazuje nam palcem, dokąd mamy iść, ani co mamy robić. Elden Ring utrzymuje jakość gier o wysokiej trudności i tego poszukują miliony ludzi. Takich produkcji brakuje, a FromSoftware doskonale utrzymuje klimat tajemniczości. Do tego stopnia, że każdy ze znalezionych w grze przedmiotów trzeba wpierw przestudiować, aby zrozumieć, do czego służy. To nie jest zabawa w zbieranie patyków.

Nieskończoność, bo w Elden Ring można grać bez końca. Tak naprawdę samo ukończenie fabularnego wątku nie jest jakimś większym obowiązkiem. Oczywiście, warto to zrobić, ale otwarty świat gry umożliwia nam podążanie własnymi ścieżkami. Co więcej, w niektórych miejscach możemy zagrać także wraz z innymi graczami, lub przeciwko nim. Element PVP to też wielka zaleta Elden Ring.

Telewizor Roku. LG OLED evo C2 to okno na świat

Zacznijmy od tego, jak ten telewizor wygląda. Wielka tafla ekranu wygląda, jakby nie miała żadnego obramowania. Metalowe ramki obramowanie o grubości zaledwie kilku milimetrów zupełnie znikają wobec rozmiarów całego urządzenia. Nie da się ukryć, że robi to bardzo dobre wrażenie. Z ekranem dobrze komponuje się usytuowana centralnie podstawa z jasnego, szczotkowanego aluminium. Jest niewielka, dzięki czemu nie ma problemu z umieszczeniem telewizora nawet na wąskiej szafce, ale wygląda bardzo elegancko, no i zapewnia pełną stabilność.

Technologia OLED, dzięki eliminacji warstw podświetlenia oraz filtrów, pozwala konstruować niesamowicie cienkie telewizory i OLED evo C2 jest tego doskonałym przykładem. Gdyby nie wyraźnie grubsza część obudowy, w której ukryta jest elektronika sterująca całością, ustawiony profilem byłby niemal niewidoczny.

Jeśli ktoś zdecyduje się postawić telewizor inaczej, niż tuż przy ścianie, będzie mógł docenić też wygląd tylnej ścianki urządzenia. Plecy obudowy ekranu są pokryte delikatnym wzorem, dzięki czemu prezentują się zdecydowanie bardziej elegancko, niż gdyby był to jednolity kolor. Starannie zaprojektowano też obudowę skrywającą całą logikę telewizora. Nie to, żeby budziła zachwyt - ale nie wygląda ani źle, ani nawet nijako, co jest najszczodrzejszym określeniem, jakim można opisać tył większości telewizorów.

Zestaw złącz zapewnia możliwość podłączenia w zasadzie wszystkiego, co by się mogło chcieć podłączyć - są cztery gniazda HDMI 2.1 (obsługujące pełną szybkość tego interfejsu!), trzy porty USB, optyczne wyjście audio, złącze antenowe a także slot Common Interface. Połączenie z siecią może zapewnić zarówno sieć WiFi, jak i gniazdo Ethernet. Pewną niekonsekwencją ze strony projektantów LG jest brak zastosowania jakiegoś organizera pozwalającego uporządkować, a najlepiej także ukryć wszystkie kable. Zwisające przewody zupełnie nie przystają do przemyślane go wyglądu tego telewizora.
To, co widać

Jak piękny by nie był sam telewizor, nie kupuje się go po to, żeby na niego patrzeć, tylko żeby go używać. Czyli… patrzeć na niego. No dobrze, tak naprawdę, to nie patrzymy na telewizor, ale na wyświetlany na jego ekranie obraz. I właśnie jakość wyświetlanego obrazu jest najważniejszą zaletą LG OLED evo C2. Jak sama nazwa wskazuje, zastosowano tu matrycę organicznych diod emitujących światło - technologię, w której światło jest generowane przez poszczególne piksele, a nie pochodzi z podświetlenia, przebijającego się potem przez ciekłokrystaliczne filtry, dzięki czemu obraz chwili nie ma sobie równych pod względem poziomu kontrastu i kolorów. Również z samej nazwy widać, że w tym telewizorze zastosowano matrycę evo, czyli OLED EX, charakteryzującą się jeszcze lepszymi parametrami, niż wcześniejsze modele. Potwierdzają to nasze testy, które wykazały doskonały poziom odwzorowania kolorów i oczywiście wspaniały kontrast.

LG chwali się drugim kluczowym elementem odpowiedzialnym za jakość obrazu, czyli procesorem alfa 9 piątej generacji, w którym obróbkę danych wspomaga sztuczna inteligencja, a dokładniej, wykorzystanie uczenia głębokiego. Dzięki tej technologii możliwe jest upscale'owanie obrazu o niższej jakości do rozdzielczości 4K, zaawansowane funkcje takie jak różnicowanie sposobu wyświetlania obiektów i ludzi działające z wykorzystaniem rozpoznawania obrazu i inteligentnego zrozumienia kompozycji sceny, Dynamic Tone Mapping, jeszcze poprawiające kontrast czy upłynnianie ruchu poprzez dodawanie pośrednich klatek.
Nie tylko telewizja

Ręka do góry, kto używa telewizora tylko do oglądania telewizji. No właśnie. Chociaż telewizor - większy lub mniejszy - musi być w niemal każdym mieszkaniu, bywa, że nawet nie jest podłączony do źródła sygnału telewizyjnego. Także i LG OLED evo C2 może radzić sobie doskonale bez telewizji. Zastosowany w nim system Smart TV to webOS, będący autorskim systemem LG. To oczywiście kwestia subiektywna, ale uważam, że jest zdecydowanie bardziej funkcjonalny i ma dużo większe możliwości, niż Google TV, stosowany przez większość firm. Dużym plusem jest tu na przykład pełna obsługa głosowa, która działa bez problemu z językiem polskim. I nie jest to tylko rozpoznawanie komend o konkretnej składni, ale podobnie jak w przypadku Asystenta Google czy Alexy, inteligentna interpretacja języka naturalnego. Przyznam, że byłem zaskoczony skutecznością działania tej technologii - w zakresie tego, czego można chcieć od telewizora, radziła sobie bardzo dobrze.

Dużą przyjemność podczas testów sprawiło nam używanie pilota, który działa jak magiczna różdżka, pozwalając operować wyświetlanym na telewizorze kursorem, co niesamowicie zwiększa wygodę użytkowania smart TV.

LG OLED evo C2 bardzo dobrze radzi sobie też jako ekran do grania. Sprawdziliśmy go w połączeniu z konsolą nowej generacji oraz z pecetem i w obu przypadkach efekty były świetne. Matryca telewizora obsługuje Dolby Vision Gaming, czas reakcji 0,1 ms, odświeżanie 120 Hz przy rozdzielczości 4K, VRR, a także zarówno technologię G-Sync Nvidii, jak i FreeSync Premium od AMD. Szczególnie spodobało mi się, że na pokładzie jest klient usługi Nvidia GeForce Now, pozwalającej na streamowanie gier z chmury. Nie trzeba mieć konsoli ani komputera, żeby móc pograć na telewizorze w najlepsze dostępne tytuły!

iRobot Roomba Combo J7+ to bez wątpienia AGD Roku. Tego potrzebuje każdy

Kiedy zastanawiam się nad tym, jaki powinien być odkurzacz autonomiczny, do głowy przychodzą mi trzy rzeczy: powinien działać dyskretnie, skutecznie i bezobsługowo. I jak wykazały nasze testy, taki właśnie jest iRobot Roomba Combo j7+.

Od strony konstrukcyjnej to klasyczna Roomba - płaski, okrągły robot, którego wygląd znają wszyscy. Combo J7+ jest wykonany z solidnego tworzywa o matowym wykończeniu, które nie łapie łatwo odcisków palców i na którym nie widać zabrudzeń. Osobiście wolę też czerń od bieli, zarówno dlatego, że lepiej maskuje otarcia czy zabrudzenia, jak i ze względu na to, że mniej rzuca się w oczy - a miało być przecież dyskretnie. Kupując Combo J7+ trzeba przewidzieć miejsce na większą niż w przeciętnym robocie stację dokującą. Mimo, że oprócz zasilacza mieści w sobie też automatyczny system opróżniania zbiornika odkurzacza, oraz pojemnik na kurz, wciąż pozostaje mniejsza, niż w wielu konkurencyjnych konstrukcjach z podobnymi funkcjami.

Nie każdy błądzi, kto wędruje

Wielką zaletą tego odkurzacza jest bardzo sprawne poruszanie się po mieszkaniu. Na pokładzie znajduje się zestaw czujników, które dostarczają danych wejściowych do zaawansowanego systemu nawigacyjnego wspartego elementami sztucznej inteligencji, a dokładniej, rozpoznawania obrazów. Dzięki wbudowanej kamerze Roomba sprawnie rozpoznaje kilkadziesiąt (producent pisze o 80) rodzajów różnych obiektów i omija je. W naszych testach nie wystawiliśmy co prawda odkurzacza na próbę wykrycia, rozpoznania i ominięcia zwierzęcych nieczystości - jak na złość zwierzaki są świetnie wychowane i załatwiają swoje potrzeby tam, gdzie należy - ale typowe przeszkody takie jak kable od zasilaczy i ładowarek, porzucone zabawki czy ubrania nie stanowiły dla Roomby wyzwania. Bardzo doceniam też fakt, że po natknięciu się na obiekt, którego nie potrafił zidentyfikować (a była to psia zabawka o dość fantazyjnym kształcie), robot wysłał jego zdjęcie do aplikacji w telefonie, dzięki czemu mogłem zdecydować, co z tym znaleziskiem zrobić.
Spokojowi ducha właścicieli domów czy mieszkań z więcej, niż jednym poziomem sprzyja fakt, że odkurzacz jest wyposażony też w skuteczny czujnik uskoków, który wykrywa krawędzie i zatrzymuje oraz wycofuje Roombę, zanim ta spadnie.

Rumba Combo j7+ tworzy mapy pomieszczeń, które ma sprzątać, a dzięki aplikacji mobilnej można dokonywać na tych mapach odpowiednich korekt, zaznaczać obszary bez dostępu czy ustawiać konkretne zadania. Także z poziomu aplikacji można zaprogramować godziny sprzątania, ustawiając je tak, żeby wypadały na czas naszej nieobecności w domu, wybrać rodzaj czyszczenia, ilość dozowanych środków czystości czy liczbę przejazdów. W połączeniu ze sprawnym nawigowaniem po zmapowanych pomieszczeniach oraz zaawansowanym wykrywaniem i omijaniem przedmiotów, które mogą się pojawić na podłodze niespodziewanie, daje to razem efekt robota-nindża, który robi swoje, pozostając niewidzialnym. Nie utyka nigdzie, nie musisz go ratować z opresji. Nie widzisz go, nie słyszysz. A jednak zawsze podłoga jest wysprzątana! Co więcej, dzięki pojemnej stacji dokującej, do której odkurzacz opróżnia swój pojemnik, możesz zapomnieć też o tej kwestii. No, przynajmniej na jakiś czas. Producent podaje tu jako wartość referencyjną 60 dni bez opróżniania zbiornika stacji dokującej - nasze testy nie trwały tak długo, ale sądząc po tempie zapełniania, uzyskalibyśmy trochę gorszy wynik. Prawdopodobnie miała na to wpływ obecność dwóch zwierzaków w domu.

Elementem, który zwrócił moją uwagę, jest też naprawdę duża skuteczność sprzątania robota. Roomba Combo j7+ ma dwie szczotki - czy może raczej, wałki - z tworzywa, ukształtowane w taki sposób, że naprawdę świetnie radzą sobie z włosami i sierścią, co bardzo doceniam. Jeszcze bardziej doceniam fakt, że system ssący tego odkurzacza wydaje się być dużo silniejszy, niż w przypadku innych tego rodzaju urządzeń, a to skutkuje naprawdę skutecznym zbieraniem kurzu, pyłu i drobnych zanieczyszczeń.

Mokra robota bez zostawiania śladów

Póki co Roomba Combo j7+ wygląda na bardzo skuteczny, dobrze zaprojektowany i wykonany autonomiczny odkurzacz, lepszy od większości konkurentów pod wieloma względami, ale nie odstający od nich dramatycznie pod względem możliwości. Pora zmienić ten obraz. iRobot wyposażył swoje urządzenie w funkcję mopowania - to właśnie z jej powodu w nazwie pojawia się słowo "combo" - dzięki której możliwe jest, oprócz odkurzania, także przecieranie podłogi na mokro. Jednak prawdziwym hitem i powodem, dla którego Roomba Combo j7+ otrzymuje od nas nagrodę, jako AGD Roku jest w pełni automatyczny i bardzo skuteczny system… niemoczenia dywanów. Robot potrafi rozpoznać, po jakiej powierzchni się porusza i do jakiej zbliża, i kiedy wykryje dywan, unosi mopa wysoko, na kilkanaście centymetrów do góry, kontynuując pracę w bezpieczny sposób. To naprawdę ogromny plus, bo w przypadku większości mopujących konkurentów konieczna jest interwencja człowieka i ręczny demontaż mopa, a w przypadku tych nielicznych modeli, które potrafią go podnieść, wszystkie robią to na zaledwie około centymetr. Przy wielu dywanach to po prostu za mało i kończy się mokrymi plamami.

Sprawą, która zdecydowanie wymaga jeszcze poprawy, jest natomiast kwestia uzupełniania wody. Podczas intensywnego mopowania, szczególnie jeśli ustawi się wysokie dozowanie środków czystości oraz mycie na dwa przejazdy, Roomba bardzo szybko opróżnia wbudowany zbiornik wody. Problem polega na tym, że nie potrafi go sama napełnić, na przykład w stacji dokującej - konieczna jest interwencja użytkownika, który musi wyjąć pojemnik i uzupełnić go ręcznie.